Η σημασία του θηλασμού στην ολική ανάπτυξη του παιδιού και της μητέρας του

 

Η σημασία του θηλασμού στην ολική ανάπτυξη του παιδιού και της μητέρας του

 

 

Η σημασία του θηλασμού είναι τεράστια για την ολική ανάπτυξη παιδιού και μητέρας.

Ο θηλασμός είναι λειτουργία απόλυτα απαραίτητη για να μπορέσει να επιβιώσει το νεογέννητο και να αναπτυχθεί ομαλά και να ολοκληρωθεί.

Το μητρικό γάλα

Το γάλα για κάθε είδος και στην περίπτωση μας για τον άνθρωπο είναι η αποκλειστική τροφή για τους πρώτους 6 μήνες και η καταλληλότερη για τα 2-3 πρώτα χρόνια μετά την γέννηση του. Περιέχει όλα όσα χρειάζονται και είναι εύπεπτο. Μέσα στο στομάχι σχηματίζει μικρά πήγματα που εύκολα διασπώνται από τα ένζυμα του πεπτικού και μεταβολίζονται ομαλά καταλήγοντας σε κενώσεις αρωματικές και όχι δύσοσμες, όπως συμβαίνει ειδικά με το γάλα αγελάδας.

Το πρώτο γάλα (το πύαρ) είναι πλούσιο σε στοιχεία που προστατεύουν το νεογνό.

Το έντερο λειτουργεί ομαλά, δεν έχει αέρια και πόνους και η υγεία του παιδιού είναι άριστη για το διάστημα που θηλάζει και δεν έχει ταλαιπωρηθεί ειδικά με εμβολιασμούς.

Η ποιότητα του μητρικού γάλακτος και η όλη διαδικασία εξαρτάται τόσο από την συνολική της υγεία όσο και από την σύνθεση και ποιότητα της συνολικής διατροφής της.

 

 

 

 

  Η σημασία της διαδικασίας του θηλασμού

Εκτός από όλα τα γνωστά οφέλη του ανθρώπινου γάλακτος, είναι επίσης σαφές ότι η πράξη του θηλασμού είναι ευεργετική.

Ο θηλασμός οδηγεί στη βέλτιστη ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Η συμβολή του θηλασμού στη βέλτιστη στοματική ανάπτυξη σημαίνει μικρότερο κίνδυνο κακής σύγκλεισης - και ίσως χαμηλότερους λογαριασμούς για τον ορθοδοντικό! Τα μωρά που τρέφονται με τεχνητή θηλή έχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο τερηδόνας των δοντιών.

Η επαφή δέρμα με δέρμα με τη μητέρα παρέχει βέλτιστη φροντίδα και σχεδόν αυτόματη στενή συναισθηματική σχέση. Ακόμη και στις σπάνιες περιπτώσεις που η μητέρα δεν μπορεί να παράγει αρκετό γάλα ή για τα υιοθετημένα μωρά, τα συμπληρωματικά συστήματα μπορούν να επιτρέψουν στη μητέρα και το μωρό να απολαύσουν μια σχέση θηλασμού.

Κατά τον θηλασμό, το παιδί παίρνει κάθε είδους τροφή.

Τροφή είναι οτιδήποτε συντηρεί και αυξάνει αυτό που ήμαστε και αυτό που ήμαστε είναι το σώμα μας, είναι ο ψυχισμός μας, είναι η νόηση μας και πολλά άλλα στα οποία θα μπορούσε κάποιος να αναφερθεί σε αυτά.

Η διαδικασία του θηλασμού είναι τεράστιας σημασίας και αυτή γιατί το παιδί στην αρχή της ζωής του γνωρίζει τον κόσμο και μέσω του στόματος του. Το στόμα είναι πηγή ευχαρίστησης για το παιδί και ο θηλασμός του επιτρέπει να προσλαμβάνει και να βιώνει αυτή την ευχαρίστηση. Το παιδί θέλει να πάρει ευχαρίστηση από το περιβάλλον του και αυτό είναι φυσιολογικό. Είναι μια αλληλεπίδραση που μπορεί να οδηγεί σε εξέλιξη και ανέλιξη.

Όταν και η μητέρα και το παιδί είναι πρόθυμα για τον θηλασμό ειδικά από την πλευρά της μητέρας, όταν αυτή δίνεται χωρίς καμία επιφύλαξη και αναστολή και παίρνει ευχαρίστηση και η ίδια την ίδια στιγμή, αυτό οδηγεί σε αύξηση του είναι αμφοτέρων, παιδιού και μητέρας.

Όταν η μητέρα για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι πρόθυμη για τον θηλασμό, όταν αδυνατεί να ανταποκριθεί όπως πρέπει, το παιδί συστέλλεται, μπαίνει σε κατάσταση προστασίας και αυτό αργότερα θα γίνεται αντιληπτό στην συμπεριφορά του.

Ο θηλασμός είναι η πρώτη διαδικασία απαραίτητη για την κανονική γείωση και στερέωση του παιδιού στο επίπεδο του πλανήτη μας. Το μητρικό γάλα είναι ο παράγων εκείνος που επιτρέπει στο παιδί να νοιώσει ότι ήλθε εδώ για να ζήσει και ότι ανήκει στον κόσμο αυτόν. Παιδιά που δεν έχουν θηλάσει την μητέρα τους συχνά έχουν την δια βίου αίσθηση ότι δεν ανήκουν σε αυτόν τον κόσμο.

Συνέπειες όταν δεν γίνεται θηλασμός

Οι συνέπειες της αποφυγής ή αδυναμίας για θηλασμό αφορούν μητέρα και παιδί.

Πολλές γυναίκες για λόγους υγείας ή ανατροφής έχουν μεγάλη επιφύλαξη για αυτό το θέμα. Δεν Δεν είναι πρόθυμες και δεν μπορούν να αντλήσουν ευχαρίστηση κατά την ώρα του θηλασμού. Είναι απαραίτητο να παίρνει ευχαρίστηση η μητέρα κατά τον θηλασμό. Αυτό σημαίνει να λειτουργεί φυσιολογικά.

Μητέρες που θηλάζουν έχουν μικρότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού και της μήτρας, σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία ή οστεοπόρωση. Κατά το διάστημα του θηλασμού έχουν επίσης μικρότερες πιθανότητες να συλλάβουν.

Το παιδί ανάμεσα στα πολλά συστατικά του μητρικού γάλακτος παίρνει και ένα ενδοκανναβινοειδές την 2-AG (2-αραχιδονογλυκερόλη). Η ουσία αυτή βοηθά στο να εγκατασταθεί και να εδραιωθεί το αντανακλαστικό του θηλασμού καθώς και η όλη συνεργασία μητέρας και παιδιού [1]. Είναι αυτή που ηρεμεί το νεογνό και παρέχει ένα αίσθημα ευδαιμονίας και ασφάλειας.

Το παιδί που δεν έχει θηλάσει ικανοποιητικά τείνει να μη μπορεί να αντλήσει ευχαρίστηση από την ζωή.

Κάθε παιδί, κάθε ενήλικας έχει μια εσωτερική τάση που θέλει να την εκφορτίσει, να την εκτονώσει προς τα έξω. Θέλει να μπει στην ζωή και να ευχαριστηθεί από αυτήν και η πρώτη ευχαρίστηση είναι αυτή που αντλεί από το στόμα. Όταν αυτό δεν ικανοποιηθεί προκαλούνται τραύματα ψυχικά.

Αυτό που βλέπουμε συχνά στα άτομα που δεν θήλασαν φυσιολογικά είναι [2]:

• Άγχος για τη ζωή
• Υπήρξε άρνηση του παιδιού από τους γονείς του στην αρχή της εγκυμοσύνης
• Άγχος για τις ευθύνες μιας νέας ζωής
• Έλλειψη κέντρου. Η ενέργεια του διαταράσσεται εύκολα από την ενέργεια άλλων ατόμων και του περιβάλλοντος
• Έλλειψη διαύγειας μυαλού. Η σκέψη είναι μπερδεμένη και οι άμυνες προς τον εξωτερικό κόσμο μειώνονται
• Έλλειψη αυτοεκτίμησης
• Θλίψη
• Έλλειψη χαράς
• Αίσθηση αιώρησης εκτός σώματος
• Ονειροπόληση
• Έλλειψη επίγνωσης του περιβάλλοντος, των ορίων του
• Το άτομο είναι χωρίς αισθήματα, φαίνεται διάφορο

Η ζωή γίνεται ένα βάσανο και δεν αποτελεί πηγή ευχαρίστησης και φυσιολογικής ανταλλαγής με το περιβάλλον. Είναι μια παθολογική κατάσταση, γιατί το παιδί πρέπει να είναι συνεχώς “θωρακισμένο”, σε κατάσταση φύλαξης, να κρατάει ασπίδα όλη την ώρα. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να επικοινωνεί. Έχει πληγωθεί στην πρώτη του προσπάθεια επικοινωνίας.

Αργότερα θα είναι ένας πολύ συμμαζεμένος άνθρωπος. Συχνά, θέλοντας να επικοινωνήσει μέσα από το στόμα του θα μιλάει συνέχεια, μπορεί να καπνίζει υπερβολικά ή να καταναλώνει πολλά οινοπνευματώδη και να τρώγει πολύ.

Το ίδιο το γάλα είναι αυτό που επιτρέπει την ολοκλήρωση της γείωσης του ανθρώπου, την ολοκλήρωση της ενσάρκωσης του. Έρχεται εδώ αλλά πρέπει να πατήσει στερεά στην γη.

Όταν το παιδί δεν παίρνει τον πρόθυμο να δώσει μαστό, δεν ευχαριστιέται και θα κλαίει εκδηλώνοντας την δυσαρέσκεια του από την έλλειψη ικανοποίησης και θα αρχίσει να αναπτύσσει την θωράκιση του.

Η διαδικασία της ενσάρκωσης που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δεν είναι πλήρης κατά τη γέννηση και το μητρικό γάλα βοηθά το μωρό να κατέβει σταδιακά.

Το κέντρο της διαταραχής, το κεντρικό θέμα της είναι

• η ελλιπής ενσάρκωση από πολλές βαθύτερες αιτίες, όπως το άγχος για την αποδοχή της φυσικής κατάστασης στον πλανήτη,
• η αντίληψη της δυσκολίας του έργου μας κατά τη διάρκεια αυτής της ενσάρκωσης,
• η νοσταλγία για τον αόρατο κόσμο,
• η άρνηση του παιδιού από τους γονείς του στην αρχή της εγκυμοσύνης,
• το άγχος για τις ευθύνες μιας νέας ζωής.

Αυτή η έλλειψη ενσάρκωσης προκαλεί βαθιά άγνοια της αληθινής ταυτότητας. Το άτομο δεν είναι κεντραρισμένο και η ενέργεια διαταράσσεται εύκολα από την ενέργεια των άλλων προσώπων και του περιβάλλοντος.

Σωματικά ενοχλήματα που συνήθως συνδέονται με τον μη ικανοποιητικό θηλασμό είναι:

Πονοκέφαλος, ημικρανία, ζάλη, ίλιγγος, αίσθημα κενού, εξάψεις, απώλεια μαλλιών, ψυχρότητα των άκρων, αδύναμη λίμπιντο, έλλειψη συναισθημάτων, αδεξιότητα, γενική ψυχρότητα, έκζεμα, ψωρίαση, μολυσματική τέρμινθος.

  Η αντιμετώπιση του θηλασμού στην χώρα μας σήμερα

Το περιβάλλον της πολιτείας – την οποία δεν έχουμε αλλά ας την ονομάσουμε “πολιτεία” – είναι από αδιάφορο έως και πολύ εχθρικό για την γυναίκα που θέλει να γεννήσει και να θηλάσει.

Κανονικά ο θηλασμός απαιτεί περιβάλλον ήσυχο και ασφαλές όπου μητέρα και παιδί νοιώθουν ασφάλεια και ηρεμία. Όταν επιχειρείται μέσα σε πολύ κόσμο, απλά είναι κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Η μητέρα είναι αναγκασμένη σήμερα – για πολλούς λόγους – να εργάζεται και δεν είναι διαθέσιμη να θηλάσει το παιδί της τακτικά και με την ποιότητα του γάλακτος που απαιτείται. Ας μην ξεχνάμε ότι μέσα στο γάλα της αποτυπώνονται τα συναισθήματα της, το φόβος της, η ανασφάλεια της, η απογοήτευση της κλπ.

Καταλήγουμε έτσι να τρέφεται το παιδί με υποκατάστατα γάλακτος τα οποία είναι και δύσπεπτα και τελικά το παιδί δεν παίρνει την ευχαρίστηση της επαφής με το σώμα και την θηλή της μητέρας του και με την στοργή της αποτυπωμένη ακόμη και μέσα σε αυτό το γάλα της.

Τα υποκατάστατα – όσο κοντινά να είναι προς το μητρικό – σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν το γάλα της μητέρας του και αυτό έχει συνέπειες βαριές που δεν συνειδητοποιούνται στην αρχή ή επειδή θεωρούνται ως ανάγκη που δεν μπορεί να υπερκεραστεί την δεδομένη στιγμή, το αποτέλεσμα όμως είναι τελικά δυσευνοϊκό.

Έτσι έχουμε πολίτες ανασφαλείς, μη ισορροπημένους ψυχικά στον αναμενόμενο βαθμό, που δεν μπορούν να κάνουν εύκολα επαφή μεταξύ τους. Και έτσι εύκολα θα διαιρούνται και θα πολώνονται σε αντιπαλότητες φτιαγμένες από εκείνους που θέλουν να τους χειραγωγούν και να τους ελέγχουν.

Και ενώ υπάρχουν αναρίθμητες μελέτες που υποδεικνύουν την σπουδαιότητα του θηλασμού στην ορθή ανάπτυξη του νέου ανθρώπου, η πολιτεία για την εργαζόμενη μητέρα δεν λαμβάνει τα ενδεδειγμένα μέτρα να την διευκολύνει.

Κανονικά δεν έπρεπε να υπάρχει εργαζόμενη μητέρα καθότι οι δυο όροι είναι ασύμβατοι μεταξύ τους σε μια αληθινή πολιτεία. Το παιδί χρειάζεται την μητέρα του 24 ώρες την ημέρα 7 ημέρες την εβδομάδα και αυτό θα αποφασίσει το πόσο και πότε θα την χρειάζεται προκειμένου να παραμένει διαρκώς σε κατάσταση αύξησης του είναι του.

Μια πολιτεία που συνειδητοποιεί ότι είναι πολιτεία και η ίδια έχει στόχο και σκοπό ύπαρξης δεν μπορεί να δημιουργεί πολίτες φοβισμένους και ανασφαλείς έχοντας την μητέρα να εργάζεται.

Μια τέτοια τακτική είναι αυτοκαταστροφική για την πολιτεία οδηγώντας της σε οτιδήποτε άλλο καθεστώς εκτός αυτό της Πολιτείας.

Μη θηλάζοντας φυσιολογικά οι μελλοντικοί ενήλικες δεν βρίσκουν ευχαρίστηση στην ζωή και οδηγούνται σε αναπληρώσεις όπως είναι η πολυλογία, η πολυφαγία κλπ.

Φαίνεται να υπάρχει σκοπιμότητα πίσω από όλα αυτά;

Εάν θα απαντούσαμε καταφατικά θα ήμασταν πολύ κοντά στην αλήθεια. Αυτοί που δίνουν εντολές και ορίζουν, γνωρίζουν και αδικοπραγούν. Οι υπόλοιποι οι εκτελεστές, όπως είναι οι κυβερνήσεις που εκτελούν εντολές ξένων κέντρων, τα οποία γνωρίζουν τι ακριβώς θέλουν να κάνουν, θα λέγαμε ότι πράττουν ανόητα. Οι δυσκολότερη περίπτωση μάλιστα είναι εκείνων που πιστεύουν ότι έτσι υπηρετούν καλύτερα το κοινό συμφέρον.

Τελικά είναι απαράδεκτο αυτό και είναι ουσιαστικά σκόπιμο. Βέβαια το να ισχυριστούμε ότι μία κυβέρνηση, ένας πρωθυπουργός π.χ. πράττει σκόπιμα σε αυτό το θέμα θα είναι σαν να του δίνουμε αξία, αυτήν του ελεύθερου ανθρώπου.

 Η γυναίκα έχει αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει;

Υπήρξε κάποια εποχή που οι γυναίκες πείσθηκαν ότι δεν χρειάζεται να “χαλάσει” το στήθος τους με τον θηλασμό. Ότι το τεχνητό γάλα είναι εξίσου κατάλληλο, ότι το παιδί μπορεί να τρώει συσκευασμένες τροφές και διάφορες άλλες θεωρίες οι οποίες αποδείχτηκαν λανθασμένες και καταστροφικές.

Κάποια στιγμή έγινε προσπάθεια να επανέλθει ο θηλασμός ως απαραίτητος. Ακόμη και o ΠΟΥ καθώς η Unicef [3] συνέστησε τον θηλασμό για τουλάχιστον 6 μήνες. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι οι ιδιοτελείς σκοποί συνήθως κρύβονται κάτω από έναν μανδύα δικαιότητας.

Σήμερα φαίνεται ότι ολοένα και περισσότερες γυναίκες θα θέλανε να θηλάσουν τα παιδιά τους, όμως βρίσκονται μέσα σε έναν φαύλο κύκλο όπου αφενός είναι αναγκασμένες να εργάζονται για διάφορους λόγους και αφετέρου έχουν υποστεί μια στρέβλωση όπου και να θέλουν, πολλές δεν μπορούν πλέον. Δυσκολεύονται πολύ, νοιώθουν άβολα σε αυτόν τον ρόλο γιατί δεν έχουν πάρει το μάθημα αυτό από την αρχή. Δεν έχουν θηλάσει οι ίδιες σωστά και δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό, πόση ευχαρίστηση μπορούν να αντλήσουν από αυτή την διαδικασία. Αυτό είναι μια δυσκολία και θα απαιτηθεί χρόνος για να αποκατασταθεί αυτή η διαταραχή, αυτή η ρήξη ανάμεσα στον άνθρωπο και την φυσιολογία του, τουλάχιστον στην λειτουργία του θηλασμού.

  Προοπτικές βελτίωσης και επανόρθωσης

Βλέπουμε ότι χρειάζονται πολλά να γίνουν και θα χρειαστεί επανόρθωση προς την φυσιολογία μας, θα χρειαστεί η γυναίκα να προετοιμάζεται για αυτό το θέμα και γενικά για τον ρόλο της μέσα στην κοινωνία. Απαιτείται η κατάλληλη παιδεία της, η απελευθέρωση της από την μέριμνα της για επιβίωση, και απαιτείται να εδραιωθεί το αίσθημα ασφάλειας της.

Στην Ελλήνων Πολιτεία προβλέπεται για κάθε γυναίκα που αποφασίζει να τεκνοποιήσει να είναι οικονομικά ασφαλής λαμβάνοντας όλα όσα είναι απαραίτητα για να φέρει σε πέρας το ύψιστο αυτό έργο της. Δεν μπορεί να έχει οιοδήποτε άγχος για το πόσα παιδιά θα κάνει, πως θα τα αναθρέψει και δεν θα πρέπει να είναι αναγκασμένη να εργάζεται.

Το έργο της θα αναγνωρίζεται και θα τιμάται. Η τεκνοποίηση και ανατροφή του παιδιού δεν είναι απλά ένα καθήκον αλλά και ύψιστη υπηρεσία προς την Πολιτεία και έτσι θα αντιμετωπίζεται.

Απαλλαγμένη από τον αγώνα της επιβίωσης, τιμώμενη και νοιώθοντας υπερήφανη για το έργο της θα έχει την κατάλληλη παιδεία ώστε να μπορέσει πραγματικά να ανταποκριθεί σε αυτό το υπέρτατο λειτούργημα της.

Θηλάζοντας το παιδί της ακόμη και μέχρι το 2 έτος θα έχουν αμφότεροι όλα τα πλεονεκτήματα που παρέχει η διαδικασία αυτή.

Από την διαδικασία του θηλασμού αρχίζει η φυσιολογική επικοινωνία με το περιβάλλον και όταν αυτό είναι υγιές συντηρεί την υγεία και επανορθώνει το επανορθωτέο.

Συνοπτικά η κυοφορούσα γυναίκα πρέπει να προστατεύεται, να προετοιμάζεται για να θηλάσει το παιδί της, να κατανοήσει πόσο σημαντικό είναι να το θηλάσει καθώς αυτό εξασφαλίζει την υγεία τόσο για την ίδια όσο και για το παιδί της, τον μελλοντικό υγιή και ισορροπημένο πολίτη, έτοιμο να αναλάβει και να εκτελέσει τον ρόλο του, τον ύψιστο ρόλο του ενεργού πολίτη.

Ένας άνθρωπος που έχει θηλάσει κανονικά τείνει να έχει λιγότερα προσωπικά προβλήματα.

Έτσι η παραμέληση του ορθού θηλασμού πλήττει καίρια την πολιτεία.

Η Ελλήνων Πολιτεία θα λάβει την αρμόζουσα μέριμνα για την μητέρα και το παιδί καθώς είναι η άριστη μέριμνα για αυτήν, την ίδια την Πολιτεία.

 

Παραπομπές

1. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15159678/

Ester Fride. “The endocannabinoid-CB receptor system: Importance for development and in pediatric disease”. Review Neuro Endocrinology Letters . Feb-Apr 2004;25(1-2):24-30

2. https://hpathy.com/materia-medica/lacs-in-homeopathy/

3. https://web.archive.org/web/20101112214105/http://www.unicef.gr/bf04.php

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΙΑΤΡΟΣ

 

ΥΠ.ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΤΗΝ Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ/

ΤΗΛ: 6948787560

p.arseniou@gmail.com

Ε.ΣΥ.ΕΥΖΩΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  ΤΗΛ:2316019233

 

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:

                                                                                                                          

   https://www.e-synews.gr