ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
Το ουσιαστικό πρόβλημα (η αιτία) του δημογραφικού «προβλήματος» της χώρας μας
είναι το υπάρχον καθεστώς δημοσίας διαχείρισης της. Όλα τα υπόλοιπα είναι απόρροια
αυτού. Έτσι είναι όπως οι συνέπειες που παράγονται όταν αναγκαστεί κάποιος να
κινείται σε καθορισμένο χώρο στον οποίο άλλοι έχουν ορίσει τους κανονισμούς της
κίνησης όπως τους βολεύει.
Εάν υποθέσουμε ότι κάποιοι (οι κρατούντες στον πλανήτη μας) έχουν αποφασίσει για
τον αριθμό των κατοίκων του πλανήτη και για την συμπεριφορά των κατοίκων (εύκολα
διαχειρίσιμοι) τότε θα έχουν φροντίσει με διάφορα μέσα να περιορίσουν τον αριθμό τους
(έλεγχος αναπαραγωγής, προγράμματα εμβολιασμών και υπηρεσίες υγείας) και να
διαμορφώσουν την συμπεριφορά τους επεμβαίνοντας στον βίο τους όσο το δυνατόν
ενωρίτερα (στην πρώιμη παιδική ηλικία)
Για το τελευταίο θα πρέπει να έχουν φροντίσει αυτό να φαίνεται ως λύση σε
προβλήματα που φροντίζουν να έχουν δημιουργήσει έγκαιρα (καταπίεση αιώνων του
ειδικά του θήλεος φύλου, στέρηση ελεφθερίας, στέρηση της φυσικής αφθονίας, ανάγκη
να εργάζεται όλη η οικογένεια και δη η μητέρα του παιδιού για να συνεισφέρει στα
οικονομικά, φεμινιστικό κίνημα, μόλυνση περιβάλλοντος, στέρηση αληθινής παιδείας
κλπ). Αυτό απαιτεί να έχει περιοριστεί η αμοιβή εργασίας και να έχει αυξηθεί το κόστος
ζωής (ενέργεια, τροφή, βαρεία φορολογία κλπ).
Όλα αυτά θα πρέπει να επιβάλλονται με τρόπο, που να μην γίνεται αντιληπτός από τους
ανθρώπους, ως φυσική πορεία στον τρόπο ζωής, στην οικονομία, στην πληροφορία,
στα θεάματα, ως μια φυσική διακύμανση «ευημερίας – ύφεσης» με την κατάσταση να
επιβαρύνεται ολοένα και περισσότερο εις βάρος μόνο των πολλών και υπέρ των ολίγων
που εννοούν να δυναστεύουν τους πολλούς και να παρασιτούν επ’ αυτών κλπ.
Στην συνέχεια θα δούμε κάποια δεδομένα για το λεγόμενο δημογραφικό πρόβλημα της
χώρας μας.
Θεωρώντας ότι το προσδόκιμο ζωής και η μετανάστευση παραμένουν σταθερά, θα
δούμε την εξέλιξη του λεγόμενο δείκτη γονιμότητα στην χώρα μας μεταξύ των ετών
1960 – 2016.
Όταν αυτός ο δείκτης είναι 2,1 παιδιά ανά γυναίκα σε παραγωγική ηλικία τότε ο
πληθυσμός παραμένει σταθερός.
Εικόνα 1 Εξέλιξη της Γονιμότητας στην χώρα μας,
1960-2016
Όριο αναπαραγωγής γενεών |
2,1 παιδιά ανά γυναίκα - ο πληθυσμός παραμένει
σταθερός. |
Όριο πολύ χαμηλής γονιμότητας |
1,5 παιδιά ανά γυναίκα - ο πληθυσμός μειώνεται στο μισό
σε σχεδόν 65 χρόνια. |
Όριο ακραία χαμηλής γονιμότητας |
1,3 παιδιά ανά γυναίκα - ο πληθυσμός μειώνεται στο μισό
σε σχεδόν 44 χρόνια. |
Εικόνα 2: Όρια δείκτη γονιμότητας και επιπτώσεις
στον πληθυσμό (σταθερά το προσδόκιμο ζωής και η μετανάστευση.
Εκτός από τις
μεταβολές στον δείκτη γονιμότητας, μπορούμε να δούμε και τα αποτελέσματα άλλων
αλλαγών στον χρόνο απόκτησης του πρώτου παιδιού στην χώρα μας.
ΗΛΙΚΙΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ
ΠΡΩΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ
Εικόνα 3: Ηλικία απόκτησης πρώτου τέκνου και μέση
ηλικία σύναψης πρώτου γάμου στην χώρα μας
Τι σημαίνει αυτό;
Στο επόμενο σχεδιάγραμμα αποτυπώνεται μεταβολή του δείκτη γονιμότητας και
το γεγονός της αναβολής της απόκτησης πρώτου παιδιού στις χώρες της Ευρώπης. Η χώρα μας έχει πολύ χαμηλό δείκτη γονιμότητας και η μέση ηλικία που Ελληνίδες αποκτούν το πρώτο παιδί τους είναι περίπου 30,3 έτη. Εικόνα 4: Γονιμότητα
και μέση ηλικία απόκτησης πρώτου παιδιού σε χώρες της Ευρώπης.
Όπως φαίνεται στον επόμενο πίνακα από το 2015 ο πληθυσμός της χώρας
μειώνεται καθώς οι θάνατοι υπερτερούν έναντι των γεννήσεων. ·
Για
πρώτη φορά από τότε που καταγράφονται στοιχεία στην χώρα μας παρατηρείται το
φαινόμενο τα τελευταία χρόνια να
γεννιούνται λιγότερα από 100.000 παιδιά τον χρόνο. ·
Μόνο
στην Κρήτη και τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου γεννιούνται περισσότεροι από όσους
πεθαίνουν. Εικόνα 5: Φυσική αύξηση πληθυσμού στην χώρα μας από 1940 – 2016 Στην εικόνα 6 φαίνεται το ποσοστό γονιμότητας κατά ηλικία μητέρας ανά 5ετία Εικόνα 6: Ποσοστό γονιμότητας κατά ηλικία μητέρας ανά 5ετία, 1980-2016 Η μετατόπιση προς τα
πίσω της γέννησης του πρώτου παιδιού (εικ.6)
·
Το
2016 ο μέσος όρος ηλικίας γέννησης πρώτου παιδιού 30,3 έτη ·
Το
2008 ήταν τα 28,8 έτη ·
Στην
ΕΕ είναι τα 29 έτη ·
Μία
στις 3 γεννήσεις γίνεται από γυναίκες ηλικίας 30-34 ετών ·
Μια
στις 4 γεννήσεις γίνεται από γυναίκες 35-39 ετών ·
Ποσοστό
5,3% πρώτων γεννήσεων γίνεται από γυναίκες
άνω των 40 ετών.
Γυναίκες που δεν
τεκνοποιούν ·
Ελληνίδες
γεννημένες το 1955 8,3% ·
Ελληνίδες
γεννημένες το 1965 16,3%
Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται η επίδραση της δαπάνης για την προστασία
του παιδιού και της οικογένειας (% ΑΕΠ)
στον δείκτη γονιμότητας Εικόνα 7. Η επίδραση
της δαπάνης για την προστασία του παιδιού και της οικογένειας (% ΑΕΠ) στον δείκτη γονιμότητας Στην Σουηδία η οικογενειακή
πολιτική ποτέ δεν έχει κατευθυνθεί στοχευμένα στην ενθάρρυνση της τεκνοποίησης,
αλλά αντίθετα αποσκοπεί στην ενίσχυση της πρόσβασης των γυναικών στην αγορά
εργασίας και στην προώθηση της ισότητας των φύλων. Σε όλες τις Σκανδιναβικές χώρες θεωρείται
αυτονόητο ότι και οι δύο γονείς εργάζονται και αναλαμβάνουν τη φροντίδα των
παιδιών τους από κοινού, ενώ όλα τα παιδιά δικαιούνται υψηλής ποιότητας
φροντίδα και εκπαίδευση από πολύ πρώιμη ηλικία. Στη Σουηδία, μάλιστα, υπάρχει
αμειβόμενη γονική άδεια για τους πατέρες από το 1974. Αυτή η προσέγγιση έχει
αποτέλεσμα: ο δείκτης γονιμότητας το 2016 στη χώρα ήταν 1,85 παιδιά ανά
γυναίκα. Η Γαλλία υιοθέτησε το μέτρο της χορήγησης ευέλικτης άδειας για τους γονείς
η οποία μπορεί να είναι από μερικής απασχόλησης για μικρό χρονικό διάστημα
μέχρι και 3ετης άδεια, με τον εργοδότη να μην πληρώνει τίποτε και το κράτος να
χορηγεί επίδομα (35% του κατώτατου μισθού γι’ αυτούς που επιλέγουν τριετή άδεια
-περίπου 350 ευρώ το μήνα). Αυτή και άλλες πολιτικές στήριξης της οικογένειας,
από αποκεντρωμένες προνοιακές δομές μέχρι υποδομές μέριμνας για παιδιά
εργαζομένων, έχουν ως αποτέλεσμα ο δείκτης γονιμότητας για τη Γαλλία το 2016
να βρίσκεται στο εντυπωσιακό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα 1,92. Αντίθετα, στη Γερμανία και την Αυστρία τα αποτελέσματα μέχρι πρόσφατα
αποδεικνύονταν πενιχρά, μολονότι οι δαπάνες για οικογενειακή πολιτική ήταν εκεί
πάντα από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. Τα αίτια ήταν η στόχευση και ο σχεδιασμός
των πολιτικών, που απευθύνονταν κυρίως σε πιο "παραδοσιακές" μορφές
οικογένειας, την ώρα που και εκεί αυξάνονταν οι μονογονεϊκές οικογένειες και η
γυναικεία απασχόληση. Και στις δύο χώρες ο δείκτης γονιμότητας παρέμεινε
σχετικά χαμηλότερα, κοντά στο όριο της πολύ χαμηλής γονιμότητας (1,6 για τη
Γερμανία, 1,53 για την Αυστρία το 2016). Σε χώρες της Νότιας Ευρώπης, όπως η δική μας, δε, το μίγμα πολιτικών είναι
κατά κανόνα και πενιχρό σε δημόσιες δαπάνες και επιδόματα, και ταυτόχρονα
προσφέρει και περιορισμένη στήριξη στα εργαζόμενα μέλη της οικογένειας -και
ειδικά στις μητέρες.
Οι πολιτικές για τη στήριξη οικογένειας διεθνώς
1.
Μείωση
της φτώχειας και εισοδηματική υποστήριξη 2.
Άμεση
αποζημίωση για το οικονομικό κόστος των παιδιών 3.
Προώθηση
της απασχόλησης, ειδικά για γυναίκες 4.
Μεγαλύτερη
ισότητα των φύλων 5.
Υποστήριξη
ανάπτυξης για την πρώιμη παιδική ηλικία 6.
Αύξηση
της γεννητικότητας Η «οικογενειακή πολιτική» στην
χώρας μας
Ιδιωτικός τομέας ·
8
μήνες και μία εβδομάδα στις γυναίκες ·
4
μήνες επιπλέον και για τους δύο γονείς άνευ αποδοχών, η οποία μπορεί να δοθεί
τμηματικά μέχρι το παιδί να γίνει 6 ετών. ·
Μειωμένο
ωράριο εργασίας για τους 30 μήνες που ακολουθούν την γέννηση στον ένα γονέα.
Δημόσιο: 12 μήνες άδεια στην μητέρα για το πρώτο παιδί (Οι 3 μήνες αποκλειστικά για
τη μητέρα και με πλήρεις αποδοχές. Οι υπόλοιποι μήνες μπορούν να μοιραστούν
στους 2 γονείς). Επιδόματα: ·
Μέχρι
210 ευρώ τον μήνα για οικογένεια με τρία παιδιά και πολύ χαμηλό εισόδημα. ·
3τεκνες
οικογένειες με ετήσιο εισόδημα πάνω από 34.000 ευρώ δεν δικαιούνται κανένα
επίδομα.
Άλλες παροχές: ·
Απαλλαγή
από το τέλος ταξινόμησης επιβατικών αυτοκινήτων (ή την απαλλαγή από το μισό
τέλος για αυτοκίνητα άνω των 2.000 κυβικών εκατοστών, μολονότι τα περισσότερα
επταθέσια οχήματα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία -και πληρώνουν και φόρο
πολυτελείας), ·
μειωμένο εισιτήριο στα ΜΜΜ, ·
κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο της ΔΕΗ (με εισοδηματικά κριτήρια) ·
μοριοδότηση για διορισμό στο Δημόσιο.
Η «φροντίδα» για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας
Εδώ το πρόβλημα
είναι τεράστιο, πολύπλοκο, σημαντικότατο και η αντιμετώπιση του καθοριστική
σημασίας! Το παιδί είναι κύριος στόχος όλων των δυνάμεων τόσο της Δημιουργίας όσο και
εκείνων που θέλουν τον άνθρωπο εξαρτώμενο, χειραγωγήσιμο και αντικείμενο
εκμετάλλευσης. Το παιδί έχει ιδιαίτερες ανάγκες διότι: ·
Είναι
οργανισμός ταχέως αναπτυσσόμενος με χρονοδιάγραμμα. Κάθε ματαίωση ή αίσθηση
κινδύνου έχει συνέπειες συνήθως έντονα περιοριστικές. ·
Καταγράφει
πληροφορίες από το περιβάλλον του
αφιλτράριστες τις οποίες θα τείνει να αναπαράγει. ·
Εγκαθιστά
συστήματα πεποιθήσεων ρυθμιστικά του τρόπου ερμηνείας των γεγονότων του βίου
του και τα οποία συνήθως ορίζουν την συμπεριφορά του. Έτσι γίνεται αντιληπτό ποιες είναι οι ανάγκες του παιδιού και πως μπορούν
αυτές να ικανοποιηθούν προκειμένου να μπορεί αυτό, ο άνθρωπος να αυξάνει
σφαιρικά και να ανελίσσει την συνειδητότητα του αναγνωρίζοντας ολοένα και
περισσότερο τον εαυτό του, αυτό που είναι ο ίδιος ως μια ολότητα μέσα σε μια
μεγαλύτερη ολότητα μονάδα (κοινωνία, πολιτεία) κ.ο.κ. Η αίσθηση και βίωση συνειδητά ή υποσυνείδητα κινδύνου, ψεύδους και
απαγόρευσης (το όχι) αποδυναμώνουν τον άνθρωπο και περιορίζουν την επέκταση
του, την αύξηση του σε κάθε επίπεδο. Στο παιδί που αναπτύσσεται και εγκαθιστά λειτουργίες με χρονισμό, τα
παραπάνω οδηγούν σε πλημμελή σχηματισμό του σώματος του ή σε πλημμελή
εγκατάσταση κάποιας λειτουργίας που εγκαθίσταται εκείνη την χρονική περίοδο. Αυτό δεν γίνεται εύκολα και άμεσα αντιληπτό μια και ο άνθρωπος μπορεί να
αντιρροπεί και να αντισταθμίζει την διαταραχή. Οι συνέπειες μπορεί να γίνουν
αντιληπτές αργότερα όταν η ζωή θα προβάλλει κάποια απαίτηση και ο οργανισμός, ο
άνθρωπος θα φανεί ανεπαρκής, λίγος, να διατηρήσει την δημιουργική ροή της
ενέργειας του. Η ασφάλεια του περιβάλλοντος είναι παράγων κεφαλαιώδους σημασίας για την
απρόσκοπτη αύξηση του οργανισμού και την ομαλή πρόοδο στην ανάπτυξη της
αυτεπίγνωσης των δυνάμεων και δυνατοτήτων του.
Το εγγύτερο περιβάλλον είναι η μητέρα του παιδιού και κάθε απομάκρυνση και
απουσία της έχει βλαβερές συνέπειες που αλίμονο σπανίως γίνονται έγκαιρα
αντιληπτές. Το παιδί, ως νοήμον ον αντιρροπεί αλλά αυτό γίνεται με τεράστιο
κόστος, διότι η ενέργεια του απασχολείται με θέματα μη απαραίτητα στα οποία
αυτή δεσμεύεται και λείπει από άλλα που εκείνη την περίοδο εγκαθίστανται ως
φάση τη ωρίμανσης του παιδιού. Ο οργανισμός του έτσι για να νοιώθει «καλά» απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες τις
οποίες επίμονα αναζητά και όταν δεν τις έχει κάνει άλλες αντιρροπήσεις που
ουσιαστικά δεν τον εξυπηρετούν. Από τα παραπάνω γίνεται άμεσα αντιληπτό ποιος είναι ο ρόλος ενός που θέλει
έναν μελλοντικό πολίτη ενεργό, ελεύθερο
και ευδαίμονα και ποιος είναι ο ρόλος εκείνου που τον θέλει υπήκοο, φοβισμένο,
εξαρτώμενο και χειραγωγήσιμο. Η Πολιτεία [1] δημιουργείται από πολίτες και γεννά πολίτες. Η ποιότητα των
πολιτών της ορίζει την ποιότητα της Πολιτείας. Έτσι το ενδιαφέρον της για τον
πολίτη της είναι κεφαλαιώδους σημασίας και η μέριμνα της για αυτόν δεν έχει
οικονομικούς ή άλλους περιορισμούς. Στην Ελλήνων Πολιτεία το δημογραφικό δεν αποτελεί πρόβλημα. Το ενδιαφέρον
της Πολιτείας είναι ο ίδιος ο πολίτης της στον οποίο οφείλει να εξασφαλίσει
όλες τις συνθήκες που αναγκαιούν για την απρόσκοπτη εκδήλωση και έκφραση των
δυνατοτήτων του που απορρέουν από την λειτουργία της Πατρώας Ουσίας του, ήτοι
του κληρονομικού του κώδικα. Ασφάλεια, Ελεφθερία, Αρετή, Αφθονία, Ισότητα ευκαιριών, Δικαιοσύνη,
Αλήθεια, Αισθητική και Αρμονία είναι θεμελιώδεις Αξίες που αποτελούν την φυσική
«ατμόσφαιρα», τον «αέρα» που έχει ανάγκη ένα ανθρώπινο ον που ενσαρκώνεται για
να βιώσει και να ανελιχθεί ως άνθρωπος. Η πρόνοια για το παιδί αρχίζει ακόμη και πιο πριν από την στιγμή της
βεβαίωσης της σύλληψης και κυοφορίας του από την μητέρα του με την φροντίδα
προς αυτήν ώστε να αποτελέσει αυτή το κατάλληλο περιβάλλον για την εγκατάσταση
και ανάπτυξη του νέου ανθρώπου που έρχεται να εκτελέσει το δικό του σχέδιο της
δημιουργίας του. Η κυοφορούσα εκτελεί έργο προς την Πολιτεία και αυτό αναγνωρίζεται άμεσα
και ανταμείβεται από αυτήν κατάλληλα ώστε να καλύπτει τόσο όλες τις ανάγκες της
γυναίκας όσο και του κυήματος της, ήτοι: ·
Να
τρέφεται κατάλληλα υλικά και πνευματικά ·
Να
αισθάνεται ασφαλής και να παραμένει υγιής ·
Να
ψυχαγωγείται και να βιώνει την ευδαιμονία ώστε το κύημα της να νοιώθει και να
βιώνει την φιλότητα του περιβάλλοντος στο οποίο ήλθε να βιώσει. Η μητέρα δεν υποχρεούται να εργάζεται για να επιβιώνει με οποιοδήποτε τρόπο
και σε οποιοδήποτε περιβάλλον (οικογενειακό, κοινωνικό, εργασιακό, ακαδημαϊκό
κλπ) Ο πολιτειακός βίος την περιμένει να ολοκληρώσει το έργο της ως μητέρα για
να την εντάξει στον παραγωγικό του ιστό, όταν η ίδια η μητέρα κρίνει ότι
ολοκλήρωσε το έργο της. Η θέση που πιθανόν κατείχε πριν την περιμένει και πάλι.
Το παιδί, ο μελλοντικός ενεργός πολίτης, είναι εξασφαλισμένο να έχει
καλυμμένες όλες τις ανάγκες της κύησης του, της γέννησης του, της ανατροφής
του, της υγείας του, της παιδείας του, μέχρι και της εργασιακής του
αποκατάστασης, χωρίς καμία άλλη ανάγκη πέραν της φυσική ροπής, της έλξης του να
ανακαλύψει και να εκδηλώσει το ταλέντο του, το δικό του ταλέντο, αυτό που θα
τον ικανοποιεί βαθιά και θα τον τέρπει. Το δημογραφικό μας πρόβλημα είναι πρόβλημα ουσιαστικά του κυβερνητικού
καθεστώτος, το οποίο υπηρετεί σχέδια ξένων κέντρων, ξένων προς τον άνθρωπο ως
ελέφθερο δημιούργημα που έχει στόχο και σκοπό την πλήρη κοσμική του ενηλικίωση,
αυτό που συχνά αποκαλούμε θέωση, ηρωικό μονοπάτι, ανέλιξη κ.ά. Όλα αυτά τα παραπάνω που αναφέρονται στην Πολιτεία και στην φροντίδα της
για τον πολίτη, δηλαδή στην φροντίδα της προς τον ίδιο τον «εαυτό» της,
ακούονται ως ουτοπικά, και υπό τις παρούσες καθεστωτικές συνθήκες όντως έτσι
είναι, δηλαδή τώρα που ο ενεργός πολίτης απουσιάζει, τώρα που η Πολιτεία είναι
ανύπαρκτη, τώρα που ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται από την καθεστηκυία «τάξη» ως
ένα ζωντανό προς διαχείριση και εκμετάλλευση. Όλα αυτά τα παραπάνω είναι δυνατά και φυσιολογικά όταν τις αποφάσεις θα τις
παίρνουν οι ίδιοι οι ενεργοί πολίτες, οι ίδιοι οι άνθρωπο που θα βλέπουν το
μέλλον τους έτσι όπως οι ίδιοι θα το αποφασίζουν, θα το σχεδιάζουν και θα το
υλοποιούν. Η Συνέλευσις των Ελλήνων περιμένει αυτούς που θα δουν, θα μελετήσουν, θα
κατανοήσουν και θα εκτιμήσουν την Ιδρυτική Διακήρυξη του Πολιτικού Φορέα
«Ελλήνων Συνέλευσις» [2], τις προοπτικές μέσα από το Αξιακό του [3] και μέσα
από τις προγραμματικές του Δηλώσεις [4] και θα αποφασίσουν να μετάσχουν στην
διαμόρφωση του παρόντος και του μέλλοντος τους και των απογόνων τους. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ 1. Η πολιτεία και η κοινωνία είναι διαφορετικές έννοιες.
Η πολιτεία είναι ένας υπεροργανισμός που έχει τους δικούς της σκοπούς να
υπηρετήσει και αποτελείται από πολίτες ενεργούς που μετέχουν κρίσεως και
αρχής.
Αντίθετα με τον όρο κοινωνία εννοείται το σύνολο ανθρώπων που συμβιώνουν σε κάποιον τόπο ή σε μια ιστορική περίοδο και έχει ευρεία (ανθρωπότητα) ή στενή εφαρμογή (ομάδες ανθρώπων στον χώρο και στον χρόνο) ως έννοια. https://el.wikipedia.org/wiki/Κοινωνία 2. https://www.e-sy.gr/founding-declaration/ 3. https://www.e-sy.gr/ellanio-value-system/ 4. https://www.e-sy.gr/programmatic-statements/ 5. Σχεδιαγράμματα και στατιστικές πληροφορίες: https://www.dianeosis.org/2019/01/elliniki-oikogeneia-kai-dimografiko-provlima/
ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ: 1. ΠΡΟΦΙΛ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ: http://www.artemis-sorras.gr 2. ΠΡΟΤΑΣΗ 600 ΔΙΣ: http://600dis.oramaellas.gr 3. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΗΜΩΝ: http://dimoi.oramaellas.gr 4. ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ: http://trapeza-anatolis.oramaellas.gr 5. ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΧΣ: http://txs.oramaellas.gr ======================= ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ:https://ypomnima.artemis-sorras.gr/ ΚΑΛΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΝΑ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΙΑΤΡΟΣ ΥΠ.ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΤΗΝ Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ/ ΤΗΛ: 6948787560 Ε.ΣΥ.ΕΥΖΩΝΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΗΛ:2316019233 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ: |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου