του Παρασκευά Αρσενίου
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση φαίνεται το 49% των Ευρωπαίων πολιτών να συμμερίζεται τις ανησυχίες των αγροτών για τα τρόφιμα και την αγροτική αυτοδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Ευρωπαίοι πολίτες πιστεύουν ότι η ΕΕ έχει πολύ μικρή αποτελεσματικότητα στην προστασία θεμάτων στρατηγικής σημασίας, όπως αυτό της κάλυψης των βασικών διατροφικών αναγκών των πολιτών της, και ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος ο Ευρωπαϊκός
γεωργικός τομέας να εξαφανιστεί σύντομα.
Επισημαίνεται λοιπόν ο κίνδυνος επισιτιστικής κρίσης καθώς απειλείται η επισιτιστική ασφάλεια η οποία όπως ορίζεται από τον ΟΗΕ είναι η συνεχής διαθεσιμότητα επαρκών, ασφαλών και θρεπτικών τροφίμων στα οποία να έχει πρόσβαση και να μπορεί να αγοράσει ο πολίτης και τα οποία να καλύπτουν πλήρως τις διατροφικές ανάγκες και προτιμήσεις του ώστε να διάγει ενεργή και υγιή ζωή.
Είναι άραγε δικαιολογημένη αυτή η ανησυχία;
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η πλειοψηφία των Ευρωπαίων θεωρεί ότι ο τρόπος που η ΕΕ χειρίζεται την επάρκεια στα τρόφιμα δεν είναι η ενδεδειγμένη για να υπάρχει αυτοδυναμία και να αισθάνονται ασφαλείς.
Η ΕΕ εισάγει το 71% των αλιευμάτων για να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών της. Θα υπήρχε ανάγκη για κάτι τέτοιο την στιγμή που θα μπορούσε να τις καλύψει πλήρως εάν δεν είχε επιβάλλει τις ουσιαστικά αυθαίρετες ποσοστώσεις; Και όμως το έκανε και ειδικά στην χώρα μας που διαθέτει την μεγαλύτερη ακτογραμμή και το βέλτιστο οικοσύστημα για την παραγωγή
αλιευμάτων. Με ποιο δίκαιο κριτήριο λοιπόν έγινε η ποσόστωση και τι εξυπηρετεί;
Όταν λέμε ότι θέλουμε ισχυρή την Ευρώπη, αυτό δεν απαιτεί να διαθέτει ισχυρή πρωτογενή παραγωγή; Τα προβλήματα αγροτών, κτηνοτρόφων, αλιέων, βιοτεχνών κλπ δεν εξυπακούεται ότι συμφέρει να αντιμετωπίζονται κατά προτεραιότητα;
Οι επερχόμενες Ευρωεκλογές εύλογα ανησυχούν τους ταγούς της ΕΕ καθώς η βεβαιότητα αρνητικής ψήφου είναι ορατή. Οι λαοί της Ευρώπης διαπιστώνουν ότι άρχισε γίνεται εμφανέστερο στην ζωή τους το κάθε πέρυσι και καλύτερα.
Ερωτήματα σκληρά που απαιτούν απαντήσεις ως προς τις αιτίες όλων εκείνων των καταστάσεων που αποθαρρύνουν το επιχειρείν των πολιτών, όπως οι πανδημίες, οι περιορισμοί στις μετακινήσεις, ο πόλεμος που απειλεί να εμπλέξει για άλλη μια φορά τους λαούς της Ευρώπης.
Όλο αυτό είναι περίεργο να συμβαίνει στον πλανήτη μας, έναν πλανήτη που η Φύση του παρέχει αφθονία και απαράμιλλη ομορφιά.
Ποιος θα υπενθυμίσει στο κέντρο όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις που επηρεάζουν την ζωή και τον βίο μας, ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι να συνταχθούμε με την Φύση;
Οι εκπρόσωποι που θα επιλέξουμε με την ψήφο μας στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου πρέπει να μεταφέρουν στο Ευρωκοινοβούλιο την φωνή των αγροτών και όλων όσων μοχθούν για να απολαμβάνουμε την αφθονία μας, να έχουμε όλα όσα έχουμε ανάγκη ακριβώς, χωρίς να μας λείπει τίποτε.
Για να μπορούν να το κάνουν είναι ανάγκη να είναι ελεύθεροι, να μην είναι αγκυλωμένοι, να γνωρίζουν τις δίκαιες ανάγκες και προβλήματα των πολιτών και να έχουν το θάρρος και την ελευθερία να τα υποστηρίζουν δημόσια όπου και όποτε πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου