Συνηθίσαμε να λέμε περιβάλλον την φύση γύρω μας, τον αέρα, το νερό, τον ουρανό,
γενικά ότι αισθανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις μας.
Αλλά το ολικό περιβάλλον μας περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω, τους ανθρώπους και όλα
εκείνα που δεν βλέπουμε και δεν ακούμε και δεν αισθανόμαστε.
Όλοι μας ξέρουμε για τις συχνότητες που μας διαπερνούν και ακόμη για το ατομικό και
υποατομικό κόσμο και μιλάμε και για ιδέες, για αξίες, για αρχές, για νόμους. Και όλοι μας
έχουμε την εμπειρία πως όλα αυτά μας επηρεάζουν και τα επηρεάζουμε.
Σήμερα μιλάμε για μόλυνση του περιβάλλοντος και μας έκαναν να πιστεύουμε ότι φταίμε
για αυτό εμείς, και οι αγελάδες και … Φτάσαμε να βλέπουμε το περιβάλλον μας πλέον ως
απειλητικό για την ύπαρξη μας.
Έτσι συνηθίσαμε να βλέπουμε ως πρόβλημα τα αποτελέσματα αιτιών που συνήθως δεν
είναι εμφανείς.
Ακόμη χειρότερο είναι να υιοθετούμε τις λύσεις που προσφέρουν εκείνοι των οποίων οι
ιδέες και οι πράξεις είναι η αιτία των αποτελεσμάτων που μας έκαναν να πιστεύουμε ως
προβλήματα.
Το ερώτημα που είναι στα χείλη όλων μας είναι : μπορούν να αλλάξουν αυτά; μπορεί το
συνολικό μας περιβάλλον να ξαναγίνει φιλικό προς εμάς;
Αλλά αφού το περιβάλλον είναι ο καθρέφτης μας, το είδωλο μας ατομικά και συλλογικά,
τότε κάτι δεν πρέπει να κάνουμε, να αλλάξουμε ατομικά στον εαυτό μας, και συλλογικά
στην πηγή των συλλογικών αποφάσεων που μας επηρεάζουν και στην περίπτωση μας στο Ευρωκοινοβούλιο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου